บทที่ 22 รับขวัญเมีย(1)

สินธรนั่งหน้าบึ้งให้กระถินทำแผล รู้สึกขัดใจไม่น้อย

ที่กระถินยังขึ้นมาวุ่นวายบนนี้ ทั้ง ๆ ที่เขาก็สั่งเข้มไปแล้วว่าไม่ให้          มีผู้หญิงขึ้นมาบนนี้อีก ยกเว้นป้านิ่มคนเดียว ตาคมเข้มมองออกไป  นอกหน้าต่าง ไม่สนใจด้วยซ้ำว่าเด็กสาวทำอะไรกับแผลเขาบ้าง สัมผัสที่เกิดจากมือนุ่มนิ่มของเธอไม่ได้มีผลกับความร...